kolegi·o

kolegi·o
1. коллегия (учреждение, орган, — обычно церк.); la \kolegi{}{·}o{}{·}o de la pontifikoj, de la aŭguristoj, de la kardinaloj коллегия понтификов, авгуров, кардиналов; 2. колледж (учебное заведение в некоторых англоязычных странах); коллеж (учебное заведение в некоторых франкоязычных странах) \kolegi{}{·}o{}{·}a 1.: \kolegi{}{·}o{}{·}a kunsido заседание коллегии 2. \kolegi{}{·}o{}{·}a instruisto преподаватель колледжа, преподаватель коллежа.

Эсперанто-русский словарь. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "kolegi·o" в других словарях:

  • Croatian presidential election, 2009–2010 — 2005 ← 27 December 2009 and 10 January 2010 → Next …   Wikipedia

  • Serbo-Croatian phonology — Serbo Croatian is a South Slavic language with four very similar national standards. This article deals exclusively with the Eastern Herzegovinian Neo Shtokavian dialect, the basis for the official standard of Yugoslavia and its present day forms …   Wikipedia

  • mięta — 1. żart. Czuć, poczuć do kogoś miętę (przez rumianek) «czuć, poczuć do kogoś sympatię, skłonność, mieć pociąg do kogoś»: Ona to agentka FBI, która „czuje miętę” do przystojnego kolegi po fachu. WO 01/04/2000. 2. pot. To (dla mnie, dla niego itp.) …   Słownik frazeologiczny

  • zapisać — 1. Coś jest (komuś) zapisane w górze, w gwiazdach «coś jest komuś przeznaczone»: W jednym dniu ich chowali: Sumczaka tłumnie, z wieńcami i mową, a Cichowicza ubogo, bez chóru, w trumnie szczerososnowej, którą Szczęsny zbił naprędce z Gawlikowskim …   Słownik frazeologiczny

  • zapisywać — 1. Coś jest (komuś) zapisane w górze, w gwiazdach «coś jest komuś przeznaczone»: W jednym dniu ich chowali: Sumczaka tłumnie, z wieńcami i mową, a Cichowicza ubogo, bez chóru, w trumnie szczerososnowej, którą Szczęsny zbił naprędce z Gawlikowskim …   Słownik frazeologiczny

  • anaforyczny — ∆ jęz. Zaimek anaforyczny «zaimek zastępujący jeden z rzeczowników zdania poprzedzającego, np. Poszedł do kolegi. Nie było go w domu» …   Słownik języka polskiego

  • brzydal — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów «człowiek brzydki» Okropny brzydal z twego kolegi …   Słownik języka polskiego

  • do — I przyimek łączący się z dopełniaczem 1. «w połączeniu z rzeczownikami, zwykle nieżywotnymi, tworzy przydawki o znaczeniu przeznaczenia» Beczka do wina. Filiżanka do kawy. Klucz do drzwi. Kocioł do gotowania. Przybory do pisania. Skrzynka do… …   Słownik języka polskiego

  • imieniny — blp, D. imieninynin 1. «oznaczony w kalendarzu dzień patrona danego imienia, będący dorocznym świętem ludzi noszących to imię» Imieniny Agaty. Dzień imienin kolegi. Otrzymać, dostać od kogoś coś na imieniny. Przyjść do kogoś w imieniny z… …   Słownik języka polskiego

  • koleżeński — koleżeńskiscy «dotyczący kolegi; odnoszący się do kogoś jak kolega; przyjacielski, życzliwy, uczynny» Koleżeńskie zebrania, dyskusje. Koleżeńska przysługa. Stosunki koleżeńskie. Był bardzo koleżeński, nigdy nie odmawiał pomocy. ∆ Sąd koleżeński… …   Słownik języka polskiego

  • naśmiewać się — ndk I, naśmiewać sięam się, naśmiewać sięasz się, naśmiewać sięają się, naśmiewać sięaj się, naśmiewać sięał się «szydzić, drwić, kpić z kogoś lub czegoś» Naśmiewać się z kolegi. Naśmiewać się z czyichś pomysłów …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»